Alle Jehovah’s Getuigen hopen dat het Koninkrijk snel zal komen, wetende dat het vrede, gezondheid, geluk en welvaart zal brengen, en uiteraard ook eeuwig leven. Degenen die innig verlangen naar de vervulling van Gods beloften zouden graag willen zien dat Satans goddeloze wereld zal worden weggevaagd – ook al zal dit betekenen dat we blootgesteld zullen worden aan immense ontberingen en het feit dat een duizelingwekkend aantal mensen hun leven zullen verliezen.

Sinds het prille begin heeft het Wachttorengenootschap altijd beweerd dat we in de laatste dagen leven. Zelfs in de periode rondom 1880 geloofden de Bijbelonderzoekers al dat ze in de laatste dagen leefden. Natuurlijk werd sindsdien het begin van de laatste dagen verschoven van de late 18de  eeuw helemaal naar het jaar 1914. Zelfs ondanks die ‘aanpassing’ zou dat natuurlijk nog steeds betekenen dat de wereld zich al meer dan een eeuw in de laatste dagen bevindt, wat erin resulteert dat er steeds meer vraagtekens worden gezet bij de gehanteerde definitie van de term “laatste dagen”. Na meer dan 100 jaar wordt de aloude uitlegging door steeds meer mensen in twijfel getrokken. Nu de wereld echter wordt overvallen door de pandemie van het coronavirus, heeft het Besturende Lichaam op JW Broadcast aangekondigd dat we in het allerlaatste deel van het laatste deel van de laatste dag leven, in de anloop naar de laatste dag van de laatste dagen.

Dit betekent dat het leiderschap van Jehovah’s Getuigen klaarblijkelijk anticipeert op het naderende begin van de grote verdrukking. Aangezien het Wachttorengenootschap stellig heeft verkondigd dat de vernietiging van Babylon de Grote het begin zal markeren van de grootste tijd van verdrukking die de wereld ooit zal aanschouwen, dienen we ons hardop af te vragen welk bewijs er dan aan ten grondslag ligt dat de Verenigde Naties op dit moment al bezig zou zijn met het uitroeien van wereldwijde religie.

Misschien zouden we er belang aan kunnen hechten dat Ahmed Shaheed, de speciale VN-rapporteur voor vrijheid van godsdienst, begin maart 2020 een rapport uitbracht dat sommigen hebben geïnterpreteerd als een oproep aan religies om zich te onderwerpen aan het gezag van de mensenrechtenagenda van de VN. Hoewel dat een belangrijke ontwikkeling zou kunnen zijn voor zover het voor de Verenigde Naties een onderliggende rechtsgrondslag vormt om bepaalde religies die geacht worden de mensenrechten te schenden, te onderdrukken, is het gewoon niet in de realiteit der verwachting dat de VN iets anders doet dan alleen praten en debatteren. Wat staat dan de natiën in de weg om het mandaat van de Hemel uit te voeren? Het natiestaatsysteem, dat is wat er in de weg staat.

Laten we eventjes een beroep doen op onze verbeelding om dit punt verder te benadrukken. Laten we ons eens voorstellen dat de VN vanaf morgen zou verklaren dat alle religies zich schuldig zouden maken aan schending van de mensenrechten, en dat elke kerk, moskee, ashram, synagoge en zelfs elke koninkrijkszaal zal wordt gesloten. Wat zou er dan gebeuren? Het antwoord hierop is: niets! Er zou helemaal niets gebeuren. Althans, niets dat de woorden van God zou vervullen. Als de VN een dergelijk bevelschrift zouden uitvaardigen aan haar leden, zouden de natiën absoluut geen gehoor geven aan dit beveel en behalve dat zouden de natiën uit protest zelfs hun financiële bijdragen aan de Verenigde Naties stopzetten of misschien zelf nog wel erger; hun lidmaatschap opzeggen.

Of zouden we dan moeten veronderstellen dat de zogenaamde leiders van de vrije wereld zomaar plichtsgetrouw het totale gezag van de Verenigde Naties zouden gehoorzamen? Dat is absoluut onvoorstelbaar.

Aangezien we in de echte wereld leven en niet in een fantasiewereld, beseft ieder rationeel denkend mens dat het op dit moment politiek onmogelijk is voor de VN of welke andere autoriteit dan ook om Babylon de Grote met succes aan te vallen en zomaar even te vernietigen.

Jehovah’s Getuigen zouden misschien kunnen antwoorden: “Ja, maar Openbaring zegt dat God het in hun hart zal leggen om het plan uit te voeren.” En hoewel dat zeker waar is, ontbreekt er een sleutelstuk in de profetische puzzel van het Wachttorengenootschap. Het betreft hier een fundamentele onachtzaamheid en het verandert de hele zaak.

Wat het Besturende Lichaam tot de dag van vandaag heeft geweigerd te accepteren, is dat de achtste koning op dit moment nog niet bestaat. De Verenigde Naties zouden dit in de toekomst wel kunnen worden (persoonlijk geloof ik ook dat dit zal gebeuren), maar op dit moment functioneert de Verenigde Naties nog absoluut niet als de laatste koning. Niemand zal het feit betwisten dat de mate waarin de natiën geterroriseerd zullen moeten worden om hun eigen geliefde religies te gaan vernietigen niet tot stand zal kunnen komen, tenzij de achtste koning een dusdanige mate van gezag krijgt toebedeeld die vele malen verder zal reiken dan het gezag wat de Verenigde Naties op dit moment heeft.

In zijn huidige vorm vaardigt de VN allerlei resoluties en edicten uit die door de grote en kleine natiën zonder ingrijpende consequenties kunnen worden genegeerd. Het is veelzeggend dat de meest ijverige voorstanders van de VN haar onmacht betreuren en het tegelijkertijd vergelijken met een ‘papieren tijger’.

De pandemie van het coronavirus heeft duidelijk de werking en invloed van een zeer krachtige dynamiek blootgelegd die rechtstreeks verband houdt met de onmacht van de Verenigde Naties – het nationalisme. Tijdens een crisis worden nationale belangen onvermijdelijk naar voren geschoven. We zien dit fenomeen duidelijk in Europa. Sinds de oprichting van de Europese Unie hebben individuele landen vrijwillig een grote mate van hun soevereiniteit aan Brussel afgestaan. Individuele landen binnen de EU kunnen bijvoorbeeld geen eigen economisch beleid invoeren of ervoor kiezen om hun grenzen te sluiten. Vandaar ook dat we de afgelopen jaren met onze eigen ogen hebben gezien hoe Europa is overspoeld met migranten uit het Midden-Oosten en Afrika. Ook hier wordt weer heel duidelijk dat het de bedoeling is van het rijk om de nationale identiteit van landen af te breken. Echter heeft de pandemie een onderliggende realiteit aan de oppervlakte weten te brengen. Het heeft staten gedwongen de dictaten van de Brusselse bureaucraten te tarten. De Brusselse bureaucraten welke zeker niet bijzonder behulpzaam zijn geweest in deze crisis. De reguliere media speculeren zelfs openlijk over de vraag of de barsten die zijn ontstaan m.b.t. de onderlinge samenwerking, in de zeer nabije toekomst misschien niet zouden kunnen resulteren in de ontbinding van de Europese Unie als geheel.

Nationalisme werd altijd beschouwd als het meest vervelende obstakel van de voorstanders en promotors van globalisme en wereldheerschappij. Toen de Lords van Londen voor het eerst het voorstel hadden ingediend tot oprichting van de Volkenbond, was het oorspronkelijk de bedoeling dat dit een wereldregering zou worden die het Britse Rijk zou vervangen. Hun hoop op deze wereldregering werd de kop ingedrukt doordat de Amerikaanse senaat weigerde het verdrag te ratificeren. Het nationalisme had gezegevierd. Als antwoord hierop begonnen de Britten met de uitvoering van een lang termijnplan om stapsgewijs de politieke opvattingen van Amerikanen te veranderen. In de afgelopen halve eeuw heeft het globalisme de overhand gehad – althans, ten aanzien van het economisch systeem. Toch heeft het nationalisme plotseling weer de kop opgestoken, omdat mensen zich massaal bewust zijn geworden van de kwetsbare situatie waarin zij terecht zijn gekomen als gevolg van de dwaasheid om essentiële zaken zoals de productie van medicijnen en basisproductie uit te besteden. De pandemie heeft keihard aangetoond dat globalisme en nationalisme twee zeer krachtige, antagonistische systemen zijn. Laten we dit voor het gemak maar het ijzer en de klei noemen – de koningen van het noorden en het zuiden.

Voordat het moment aanbreekt waarop de laatste koning gedurende zijn profetische uur zal mogen regeren, moet eerst de doodslag op het hoofd van het beest plaatsvinden. Jawel, het hele systeem moet de afgrond van de dood ingaan. Nogmaals, de coronacrisis heeft aangetoond hoe kwetsbaar de beschaving in werkelijkheid is. Zoals sommige analisten op dit moment reeds omschrijven, bevinden we ons nu aan het begin van een hele grote depressie. En dit allemaal vanwege een microscopisch kleine microbe. Stel je dan ook eens voor wat er zou gebeuren in geval er een oorlog zou uitbreken tussen twee of meerdere atoommachten.

De reden dat het Wachttorengenootschap de dood van het beest evenals de opkomst van de achtste koning naar het verleden heeft verbannen, is omdat slimme Bijbelmannen wisten/weten dat de dodelijke wond aan het hoofd van het wilde beest optreedt als gevolg van de verdrijving van Satan uit de Hemel, wat het resultaat is van het aan de macht komen van het Koninkrijk van Christus. En omdat het Wachttorengenootschap vastbesloten is om koste wat het kost vast te blijven houden aan de mythe dat Christus al in 1914 koning werd, is het Besturende Lichaam genoodzaakt het onzinnige idee te verkondigen dat de Verenigde Naties sinds de oprichting ervan in 1945 al die tijd al als de achtste koning aan het regeren zijn.

Het komt er feitelijk op neer dat dit niet “het laatste deel van het laatste deel van de laatste dagen” is. De tijd van het einde zal worden gekenmerkt door de omverwerping van het natiestaatsysteem – het einde van Amerika, het einde van democratie, het einde van de vrijheid enz. Pas in de nasleep van de grote ineenstorting zullen de Verenigde Naties de achtste koning worden en zal deze de macht krijgen om de langverwachte vernietiging van Babylon de Grote te bewerkstelligen.

Met de plotselinge wijze waarop de wereld onlangs in een crisis is terechtgekomen, mogen we niet veronderstellen dat het begin van het einde nog steeds in de verre toekomst ligt.